Za sprawą rodu Hochbergów, który władał zamkiem przez ponad 400 lat, w książańskim otoczeniu znajduje się dzisiaj wspaniała architektura parkowa. Warto wymienić choćby romantyczne ruiny Starego Książa czy obecny amfiteatr. Szczególną rolę odgrywają trzy bramy parkowe witające przybyłych tu gości. Dwie z nich, położone blisko zamku, znajdują się w kompleksie Książ i są pod zarządem spółki Zamek Książ w Wałbrzychu.
Pod koniec 2015 r. renowacji uległa wykonana z piaskowca brama wjazdowa do kompleksu przy skrzyżowaniu ulic Jeździeckiej i Piastów Śląskich. Obecnie trwają prace konserwatorskie nad drugą bramą, przy Alei Rodziny Hochbergów i Mauzoleum, która wita turystów pieszych spacerujących ze strony Wałbrzycha.
Brama jest datowana na ok. 1740 r. , powstała w pierwszej połowie XVII w. podczas I Wielkiej Przebudowy Zamku Książ, zwanej barokową, przeprowadzonej z inicjatywy Konrada Ernsta Maksymiliana von Hochberg. W tym samym czasie na terenie dzisiejszego kompleksu powstały frontowa część zamku, pawilon letni (dzisiejsze Mauzoleum Hochbergów), budynek bramny oraz trzy bramy parkowe. Za projektanta bram uznaje się słynnego architekta ze Świdnicy - F.A. Hammerschmidta.
Ta ozdobna brama flankowana jest dwoma ośmiobocznymi filarami, zwieńczonymi gzymsami i dekoracją rzeźbiarską przedstawiającą wazy wypełnione kwiatami i owocami, podtrzymywanymi przez putta siedzące na wolutach z liśćmi akantu wraz z rzeźbami Hybryd- poł kobiety, pół lwa. Filary są ceglane z okładziną w formie bonii z piaskowca. Przed filarami znajduje się wygięty łukowo murek- palisada z ozdobną kratownicą w narożu, zakończony postumentem rzeźby-hybrydy. Między ośmiobocznymi filarami znajduje się kuta, prostokątna brama ażurowa, dwuskrzydłowa z ramą, zamknięta łamanym łukiem z brakującym zwieńczeniem, które uszkodzone zostało na pocz. XXI w. przez wichury. Ułamane części złożono w pomieszczeniach gospodarczych, tak samo jak jednego z putt (w sztuce motyw nagiego chłopca/aniołka), którego próbowano ukraść w latach 90. Brama, niszczona zębem czasu i dewastacjami od lat 80. XX w., w końcu doczekała się renowacji. Nareszcie powrócą zdobienia, które składowano i odtworzone zostaną elementy, których odzyskać się nie udało.
Spacery do Książa będą jeszcze piękniejsze!
