Zwiedzanie podziemi odbywa się wyłącznie z przewodnikiem dla turystów indywidualnych i grup zorganizowanych (powyżej 15 biletów).
Podziemna trasa turystyczna to półkilometrowy odcinek, który z pewnością zaintryguje swoją różnorodną strukturą zarówno pod względem geologicznym, jak i historycznym. Podczas przejścia odwiedzający zobaczą potężną wybetonowaną halę, korytarze wykute w surowej skale oraz poboczne komory bunkra.

Trasa przebiega wzdłuż tarasów (przy miejscu poszukiwań domniemanego podziemnego dworca kolejowego) w kierunku budynku głównego zamku. Zakończenie pierwszej połowy trasy znajduje się przy zawale – wejściu do zasypanego szybu windowego, z którego wyjście znajdować się miało na Dziedzińcu Honorowym. Podczas zwiedzania turyści poznają m.in. tajemnice książańskich podziemi, teorie o celu ich powstania oraz tragiczną historię więźniów, których rękami te tunele zostały wydrążone.

Podziemia Zamku Książ zostały wybetonowane bardzo wytrzymałym cementem portlandzkim. Według  zapisków ulubionego architekta A. Hitlera, Alberta Speera, oraz innych dostępnych dokumentów nie jest wykluczone, że tunele mają jeszcze raz tak dużą powierzchnię jak ta, która jest nam dzisiaj znana tj.  3200m2 (co zostało zmierzone na podstawie betonu, który przywieziono do zamku).
Czas zwiedzania: 45 minut
Prosimy o stawienie się na 5 minut przed planowaną godziną zwiedzania przy wejściu do podziemi. Zobacz mapę dojścia tutaj
Galeria zdjęć z podziemi jest dostępna tutaj
 

- zwiedzanie Mauzoleum Hochbergów odbywa się bez przewodnika, bilety są do nabycia bezpośrednio przy obiekcie. Mauzoleum znajduje się w parku, ok. 700 m od zamku i ok. 250 m od Parkingu Głównego, zobacz mapkę obiektów tutaj

Mauzoleum Hochbergów jest umiejscowione na południowy wschód od zamku, na tzw. Topolowej Górce, przy południowej bramie parku. Zostało wybudowane w 1734 roku, jako Pawilon Letni i pełniło funkcję tzw. belwederu - miejsca widokowego o bogatym wystroju wnętrza. Do dzisiaj zdobią je stiukowa dekoracja ścienna oraz malowidła sklepienne przedstawiające Zamek Książ z czterech stron świata.

W 1883 r. pawilon został przekształcony w grobową kaplicę Hochbergów, a w skale, na której stoi, wykuto obszerną kryptę. Jako pierwsza w Mauzoleum spoczęła bezimienna córeczka ostatnich arystokratycznych właścicieli zamku – Księżnej Daisy oraz Jana Henryka XV. Następnie miejsce wiecznego spoczynku znaleźli tutaj Jan Henryk XI, jego dwie żony: Maria von Kleist oraz Matylda, a w końcu sama Daisy von Pless. Gdy na te ziemie w 1945 roku wkroczyła Armia Czerwona, służący Hochbergów w obawie przed zbezczeszczeniem wynieśli z mauzoleum Księżną oraz pozostałych członków rodu. Dokąd? Nie wiadomo. Wg jednej z hipotez na nieistniejący już dzisiaj cmentarz ewangelicki, gdzie ukryte zostały w grobowcu pewnego kupca.
Dziś Mauzoleum zachwyca. Dzięki prowadzonym pracom konserwacyjnym, można tu podziwiać odrestaurowane freski F.A. Schefflera przedstawiające Książ po rozbudowie barokowej (z 4 stron świata). Szczególne wrażenie wywołuje skrywana na głębokości kilku metrów podziemna krypta, oryginalnie doświetlona przez 9 szklanych świetlików, które można zobaczyć podczas zwiedzania. To właśnie w grobowcu Hochbergów obejrzycie także rzadko spotykaną platformę służącą do zwożenia trumny podczas ceremonii pogrzebowej. 
Wciąż znajdują się tu zachowane sarkofagi arystokratycznych właścicieli zamku, jednak wszystkie cztery są puste. Trzy duże, połączone ze sobą (w których leżał Jan Henryk XI, a po dwóch stronach jego żony) oraz jeden malutki, należący do córeczki Daisy.

Zapraszamy serdecznie do poznania fascynującej historii tego niezwykłego miejsca!

- tarasy są czynne tylko w sezonie letnim tj. od 01.04 do 30.09. Otwarcie tarasów może zostać przedłużone decyzją Zarządu w przypadku zaistnienia korzystnych warunków atmosferycznych ( w celu otrzymania informacji czy w danym dniu tarasy są otwarte, prosimy o kontakt z Punktem Obsługi Klienta pod nr. tel 74 66 43 834).
- tarasy są częścią tras turystycznych; mogą stanowić również osobne wejście wraz z palmiarnią

Tarasy i ogrody Książa zostały stworzone w XVIII w., początkowo w symetrycznym i uporządkowanym stylu francuskim. Na pocz. XX w. ostatnia Pani na zamku, Księżna Daisy, przyczyniła się do ich dalszego upiększenia. Sprowadzeni przez nią brytyjscy ogrodnicy zaaranżowali część tarasów w stylu angielskim, stylizując je na naturalne krajobrazy. Obecnie w Książu znajduje się aż 14 tarasów na różnych poziomach, które łącznie zajmują obszar ponad 2 ha. Turyści od 1 kwietnia do 30 września mogą zwiedzić m.in  urokliwy Taras Prochowy, Taras Bogini Flory z jej wspaniałą rzeźbą, Taras Orzechowy, oflankowany dwoma basztami Taras Wodny (ogląda się go z góry), Taras Podkowiasty, Taras Różany z sześciostopniową kaskadową fontanną, Taras Zachodni czy największy, zalesiony Taras Północny (zwany też Tarasem Arkadowym). Ostatni taras został udostępniony do zwiedzania dopiero w 2010 roku po renowacji (częściowo sfinansowanej ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej), w trakcie której wiernie zrekonstruowano jego wygląd z XIX wieku.